H τραγελαφική "Ιστορία Νεοελληνικής Λογοτεχνίας"

• Η τραγελαφική «Ιστορία Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» του Γυμνασίου ξεγυμνώνει τη Διαδικασία συγγραφής των σχολικών βιβλίων. (Από την εφημερίδα Καθημερινή 10/02/08).
  
  Τι βιβλίο της που από πέρυσι διδάσκεται στις τρείς τάξεις του Γυμνασίου της χώρας και τυπώθηκε σε 580 χιλιάδες αντίτυπα παρουσιάζει ένα αποτέλεσμα που προκαλεί κλαυσίγελο, αφού οι πραγματολογικές ανακρίβειες, οι ασαφείς και αδόκιμες εκφράσεις, οι λανθασμένες αντιγραφές από ιστορίες της λογοτεχνίας κορυφαίων Ελλήνων και ξένων μελετητών (Λίνος Πολίτης, Μάριο Βίττι, Ρόντρικ Μπήτον), οι αυτοαναιρέσεις από τη μια σελίδα στην άλλη προκαλούν γέλια, θυμό και βαθιά απορία…
  
  Ενδεικτικά παραθέτω από το άρθρο της εφημερίδας τα ακόλουθα λάθη για γνώση των καθηγητών και μαθητών του σχολείου μας.
  
  
• Η γαλλική ιπποτική μυθιστορία «Paris et Vienne» από την οποία οα Βιτσέντζος Κορνάρος άντλησε την υπόθεση του Ερωτόκριτου, γράφτηκε τον 15ο αιώνα και όχι το 1847 (σ.30).
  
• Η πρώτη έκδοση του «Απόκοπου» του Μπεργαδή είναι του 1509 και όχι του 1519. (σ.28)
  
• Ο Βολτάιρος γεννήθηκε το 1694 και όχι το 1649. (σ.39)
  
• Ο Ευγένιος Βούλγαρης (1716-1806) και όχι (1586-1669) (σ.40)
  
• Ο Γρηγόριος ο Παλαιολόγος (1793-1844) και όχι (1803-1869) (σ.73)
  
• Ο στρατηγός του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα είναι ο Σπύρομήλιος ή Σπυρομίλιος Μιχαήλ (1800-1880) και όχι ο Σπήρος μήλιος (σ.58)
  
• Η απεικόνιση της Ελισάβετ Μαρτινέγκου αποτελεί προσωπογραφία και όχι φωτογραφία (σ.61)
  
• Ο πεζογράφος Στρατής Τσίρκας (1911-1980) πρωτοδημοσίευσε πριν από το Β Παγκόσμιο Πόλεμο και όχι πριν από το Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. (σ.156)
  
• Η Μαρία Ιορδανίδου πεθανε το 1989 και όχι το 1999 (σ.155)
  
• Σύμφωνα με τη σ.125 ο Στρατής Μυριβήλης προέρχονταν από τη Μικρά Ασία, ενώ σύμφωνα με τη σ.127 γεννήθηκε στη Μυτιλήνη.
  
• Στο Μεσαίωνα τα έπη δεν είναι δυνατόν να «περνούσαν από μια φάση προφορικότητας». (σ.9)
  
• Ο Δ. Σολωμός δεν μπορεί να θαύμαζε το Βύρωνα γιατι πήρε νεργό μέρος στον « ελληνοαπελευθερωτικό αγώνα».(σ.64)
  
• Η ποίηση του καβάφη δε είναι δυνατόν να «διέσπασε τα ελληνικά σύνορα».(σ.113)
  
• Τα έργα του Μιχαήλ Μητσάκη σε μπορεί να αποτελούνται «από διηγήματα και λεπτομερείς περιγραφές». (σ.95)
  
• Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος δε μπορεί να συνεχίστηκε στην Ελλάδα με διαλλείματα μέχρι το 1949 σε μια σκληρότερη μορφή :εκείνη του εμφυλίου πολέμου» (σ.143)
  
• Το 1944, έτος θανάτου του ποιητή Τέλλου Άγρα αναφέρεται ως «χρόνια του εμφυλίου» (σ.111)
  
  Από όσα αναφέρει το άρθρο της εφημερίδας ότι ο φιλολογικός και εκπαιδευτικός κόσμος αντιδρά πιστεύοντας ότι το βιβλίο είναι κακής ποιότητας ωστόσο το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο υπερασπίζεται το βιβλίο.

Σωτήρης Φωτίου